Çocukluğumun geçtiği Yer. Isparta.
Antalya yolunda giderken Gül Lokumu
Dönerken Kabune Pilavı yemek için durduk
Sonra suyunu da içelim, çarşıyı da gezelim dedik
Bir de 19 sene önce yaşadığım lojmana da girelim derken saatlerimizi geçirdiğimiz yer.
Isparta beni ben yapan memleket gibi bir yer.
Edirne’liyim ama çocukluğum Isparta ‘da geçti.
Çocukken koştuğum lojman bahçesiinde çimlerde oğlumun benim gibi koşması beni çok duygulandırdı. Evimizi büyük sandığım yokuşlarını, çardakları koştuğum çimleri gezdim.
Sanki 3 adımda bitti.
Ne büyük yer sanardım, rüyalarıma bile giren bu alan, ne kadar da küçükmüş meğer.
Omer benim yuvarlandığım çimlerde zıp zıp zıpladı, yuvarlandı.
Hey gidi hayat
SABUNAGACI 
Ben de annemle İStanbul Üniversitesi'nin bahçesine girdiğimde, ormanlık bir alana girdiğimi sanırdım. Şimdi her gün geçiyorum o bahçeden ve "Ne kadar da küçükmüş" diyorum 🙂
BeğenBeğen